من و مک آرتور بسیار عزیزم در ساعت سه و چهل و پنج دقیقه بامداد امروز ، در مورد آرزوهایمان به گفتگو نشستیم ........حس و حال خوبی دارم ، طرح ها و نقشه هایی به ذهنم آمدند.......از این نظر خوشحالم که این بحث از انجایی شروع شد که ما به این فکر کردیم که گاه اجبارهایی که سلائق دیگران بخصوص نظام سرمایه داری ایجاد می کنند باعث تعیین مسیر زندگی افراد می شود اما ما می خواهیم تا جایی که در توانمان است رها از این بایدهای نامرئی زندگی کنیم.........