هریک از ما یک فضای جادویی در اطراف خود می آفرینیم که معمولا دایره ای به شعاع تقریبا ۵/۴ متر است و به هرچه که در این محدوده باشد توجه می کنیم مهم نیست که در این محدوده انسان باشد یا میز یا تلفن یا پنجره ماسعی می کنیم دنیای کوچکی را که خودمان می آفرینیم تحت کنترل خود نگاه داریم با وجود این یک ساحر همیشه به خیلی دورتر نگاه می کند ما آن فضای جادویی را توسعه می دهیم و سعی می کنیم چیزهای به مراتب بیشتری را تحت کنترل در آوریم . به این میگویند :

نگاه کردن به افق .وقتی این کار را انجام دهی خواهی دید که خیلی چیزها عوض می شود.روحت رشد می کندو این حس تورا مجذوب خواهد کرد.

هر کس می تواند این حس را تجربه کند اما ماهمیشه به چیزهایی نگاه می کنیم که به ما نزدیک تر هستندما به پایین و درون نگاه می کنیم و به همین دلیل است که قدرتمان کم می شود و روحمان انگار آب می رود ..زیرا در روح ما چیزی جز خودمان وجودندارد .......