به تازه گی متوجه شده ام که به هر میزان که انسان موفق می شود حوزه هایی از ناخودآگاهش را خودآگاه کند، انسان تر میشود. چون حیوانات موجوداتی هستند که ناخودآگاه صرف هستند آنها چرایی رفتارهایشان را نمی دانند. تمام پیشرفت های بشری مدیون بالارفتن آگاهی اش بوده است.به این ترتیب می خواهم نتیجه گیری کنم نصف بیشتر حرفهایی که افراد می زنند برخاسته از خودآگاهی ضعیف و ناخودآگاهی قوی است بنابراین این حرفها ارزش پرداختن و تفسیر ندارند. مثل این که شما به تحلیل حرفهایی یک آدم مست بنشینید.

امیدوارم این نکته مهم را در تعامل با آدم ها فراموش نکنم و بی جهت فکر نازنینم را درگیر آنها نکنم.

پی نوشت: این استدلال زیبا را از سیروس عزیز قرض گرفتم . زمانی که داشتم با او در مورد حرف دوستی که مرا آزرده خاطر ساخته بود صحبت می کردم.