حرف زدم،

از همدلی، هیچ خوشه ای زمین نیفتاد و 

خرمنی درست شد از مهربانی 

با این همه گندم، 

دیگر غم نان ندارم و خوشبختی 

همان روسری حریری از حرفهای توست

که من هر روز آن را با قداست تمام به سر می کنم.