حرفهای سرکه ای

دنبال راهی بودم تا یک سری حرفهایم را برای آینده تازه نگه دارم، به فکرم رسید که آنها را ترشی بیندازم. وقتی فکری را زنده در ذهن تان نگه دارید، بعد از یک مدت، تازه و  خوشمزه تر آن را تحویل می گیرید، در فصلی که انتظارش را ندارید....

شاید یک سری حرفها، اصلا ماندگاری برایشان حتی بهتر هم باشد. خوب جا می افتند.

مثل توصیه ای که سال ها پیش در کتابی خواندم در مورد شعر: یک شاعر جوان، واژه هایش را سریع بیرون نمی ریزد، او اجازه می دهد از دل مطالعه،  این واژه ها در دلش پرورانده شود و آنگاه روزی خواهد رسید که در لحظه ای مناسب شعری زیبا و جان دار متولد خواهد شد...من و ساعت فراغتم یک ساعتی به هم نگاه کردیم و درست مثل عاشق و معشوقی و تنها از دل آن خلوت، توانستم این چند سطر را بنگارم.

پی نوشت: این مطلب را هم در باب ترشی در ویکی پدیا خواندم، امیدوارم دهان همه تان آب بیفتد. و خودتان را با درست کردن یک ظرف ترشی به چالش بطلبید.

تُرشی یکی از چاشنی‌ها به ویژه در آشپزی خاورمیانه و بالکان است. ترشی گذاشتن یکی از فرایندهای نگهداری طولانی مدت تره‌بار است که خوراکی مورد نظر را درون محلول آب نمک و یا سرکه با پ هاش پایین و دارای حالت اسیدی قرار می دهند. با استفاده از این فرایند، می توان مواد خوردنی فاسد شدنی را تا چند ماه سالم نگه داشت. اگر ماده خوراکی خود دارای آب کافی باشد، تنها افزودن نمک برای ساختن ترشی بس است. در برخی کشورها مانند کره، به انواع سبزیجات نمک می افزایند و این نمک، آب اضافی موجود در سبزیجات را خارج می کند. سپس سبزیجاتی که آب اضافی شان گرفته شده را می گذارند تا به شیوه ی طبیعی ورآورده شود و محلول سرکه مانندی حاصل شود. بر خلاف فرایند کنسرو کردن، در ترشی گذاشتن نیازی به استریل نمودن کامل ماده خوراکی نمی‌باشد.

در نمک‌سودکردن نمک یا محلول نمکی با فشار اسمزی باعث خارج شدن آب موجود در میکروب‌ها شده و میکروب‌ها را می‌کُشد و یا در ترشی‌ها پ هاش ترشی که اسیدی است سبب می‌شود که هیچ باکتری یا قارچی نتواند در چنین محیطی نمو کند.

فرایند ترشی گذاشتن برای نگهداری از مواد خوراکی و استفاده آنها در بیرون از فصل برداشتشان بوجود آمد. از مواد خوراکی ترشی شده در مسافرت‌های طولانی، به ویژه مسافرت‌های دریایی استفاده می شد. پیش از اختراع موتور بخار، گوشت گاو و خوک نمک سود شده، غذای ملوانان محسوب می شد. البته امروزه افراد، نه تنها به دلیل نگهداری از مواد خوراکی، بلکه به دلیل لذت بردن از مزه انواع ترشی، اقدام به ترشی گذاشتن می کنند.

اگر چه امروزه واژه ترشی تنها به انواع سبزیجات و صیفی جات ترشی شده گفته می شود، در گذشته از انواع خوراک ها ترشی تهیه می کردند (مخصوصاً مردم آسیایی).

برای حفاظت دراز مدت از انواع میوه، میوه را درون محلول غلیظ آب و شکر قرار می دهند و انواع ادویه جات از جمله دارچین هم به آن اضافه می کنند.