من فکر می کنم روشنایی همیشه زیباست اگر تاریکی شب زیباست چون مهتاب به آن روشنایی می بخشد حتی اگر آن روشنایی کم و به اندازه ماه باشد.

اگر تاریکی خاک زیباست برای دانه در شرف تولد، از آن روست که شعاع خورشید هر دم که لازم ببند به دانه های خاکش نفوذ می کند و اوست که دست دانه را می گیرد و بالا می آورد

 در باور من نور همیشه نوید قد کشیدن و سبز شدن و برازندگی است شاید اگر خدا قرار بود به تجسم در آید چه ردایی بهتر از نور

به نظر من آدمهای عاقل بیشترین بهره را از نور دارند و عقل سمبل نور است چون روی آوردن به آن زندگی افراد را روشن میکند. من جاهای تاریک و کور زندگی ام لحظه هایی است که در آن عقلم غایب بود  و شیطان این تجسم مسلم تاریکی از راههایی نامرئی به روشنایی اندک آن تاخته است . هوشیار خواهم بود.............من عاشق نورم من با نور زندگی می کنم.