من  (بعد از دیدن گل شیفته در کلیپ جان ها و روان ها ) خطاب به مک آرتور: میشه نظرت رو در مورد این کار گلشیفته بگی.... بعد از من هم بخوای من هم نظرمو بگم..

مک آرتور : خوب پس تو اول نظرت رو بگو

من: به نظر من پشت این کلیپ ایده جالب و پرمعنایی بوده- یک سطح بالایی از آگاهی -  اما شک دارم که گل شیفته با سابقه ای که از او سراغ دارم به عنوان یکی از افراد این مجموعه، با علم به آن آگاهی ،دست به اجرای آن نقش زده باشد. (البته شاید برای بازیگر این قضیه یک امر ضروری نباشد)

با این حال من  این کارش را بیشتر در اثر هیجان ناشی از فضایی که به او بخشیده اند می دانم.....

پی نوشت: من فهمیده ام که همه ما در هر لحظه از زندگی مان آن چیزی را به فکرمان می رسیده درست است انجام داده ایم، و در طول زمان هرکسی به فراخور طرز فکرش یک بازنگری هایی ممکن است داشته باشد و ... بنابراین به راحتی نمی توانیم در مورد کسی قضاوت کنیم و نظر بدهیم ...

شاید یکی از نقاط قوت فیلمهای اصغر فرهادی به نظر من این باشد که  فضا و داستان فیلم های او طوری است  که این حس به آدم دست می دهد که با همه شخصیت ها همدردی کند به همه حق بدهد و سعی کند که آنها و شرایطشان را درک کند. اتفاقی که در عالم واقع اگر آدم بتواند در مورد بقیه انجام بدهد خیلی از سوئ تفاهمات روابط از بین می رود یا لااقل به راحتی در مورد افراد قضاوت نمی شود... ..