| درباره من: | در ایران باستان، وقتی دو نفر برای باده گساری می نشستند، یکی از آنها به عنوان شهریار شب برگزیده می شد، این شخص معمولا کسی بود که دیگری را دعوت کرده بود. انتخاب مسیر مکالمه با شهریار شب بود، اگر او در اولین لیوان، بیش تر آب می ریخت، تا شراب، معنایش آن بود که قرار است درباره مسائل جدی صحبت کنند، اگر از هردو به اندازه مساوی می ریخت، معنایش آن بود که هم از مسائل جدی و هم از چیزهای دلپذیر صحبت می کنند. سرانجام، اگر لیوان را از شراب پر می کرد و فقط چند قطره آب در آن می ریخت، به این معنا بود که شبی راحت و دلپذیر در پیش دارند..... |
